Le fabuleux Destin d’Amélie Poulain: Franse film

Om bij weg te dromen. Dat is de film van Jean-Pierre Jeunet. Het bleek een ware een kaskraker. De franse film getiteld 'Le fabuleux Destin d’Amélie Poulain' is een fantasievol, romantisch, naïef sprookje dat zich afspeelt in de idyllische Parijse wijk Montmartre. Audrey Tautou schittert in de rol van Amélie Poulain. Na een jeugd in afzondering, besluit de schuchtere Amélie op een dag na het vinden van een metalen doosje iedereen te helpen in hun zoektocht naar geluk. En zo wordt ze uitindelijk ook zelf gelukkig.

Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain

Het verhaal van Amélie Poulain

De schuchtere Amélie verliest op jonge leeftijd op tragische wijze haar moeder. Samen met haar vader groeit ze geïsoleerd van de buitenwereld op. Zonder veel contacten en al even afgezonderd woont ze nu op haar 23e in Parijs. Ze werkt als serveerster in Les Deux Moulins. Naïef en romantisch woont ze alleen in haar evenzo romantische appartementje met boven haar bed een sprekende hond met kraag en een witte vogel (de hond, de witte vogel en de krokodil uit haar jeugd zijn van kunstenaar Michael Sowa). Ze vindt haar geluk in de allerkleinste dingen, van het breken van de suikerkorst op de crème brûlee, het met haar handen door een zak zaden glijden, tot het keilen van steentjes over Canal St. Martin. De hele film door worden personages ook op deze wijze voorgesteld aan de kijker: niet hun karakters, maar hun eigenaardige voorkeuren en aversies worden opgesomd. Zo houdt haar moeder niet van rimpelvingers in bad en houdt haar collega Gina van het kraken van haar gewrichten.

Metalen kistje

Tot Amélie op een dag per toeval een metalen kistje vindt vol jeugdherinneringen en kleine jongensdromen. Op dat moment neemt ze een besluit. Als de nu volwassen jongen blij is met het terugvinden van het doosje, zal zij zich voortaan met andere mensen bemoeien, hen een handje helpen in het vinden van het geluk. Als de man zijn geluk inderdaad niet op kan bij het zien van zijn jeugd in het doosje is de anonieme weldoener in Amélie geboren.

She’ll change your life

Montmartre, Parijs

Reizende tuinkabouters, gevonden liefdesbrieven, verscheurde pasfoto’s en Nino Quincampoix

Amélie helpt iedereen op zoek naar geluk. Zo speelt ze voor koppelaarster, neemt ze het op bijzondere wijze op voor het wat trage hulpje van de groenteboer en met de hulp van een reizende tuinkabouter weet ze haar vader te overtuigen er op uit te gaan en de wereld te verkennen. Wanneer ze een fotoboek vindt vol aan elkaar geplakte verscheurde foto’s van pasfotohokjes is het dan ook niet meer dan logisch dat ze op zoek gaat naar de eigenaar. De eigenaar is de evenzo verlegen Nino Quincampoix. Ze wordt verliefd. Op dat moment volgt de echte keuze. Om te kiezen voor het leven. En alles wat daarbij komt. Het is haar buurman die uiteindelijk haar datzelfde zetje geeft op weg naar geluk.

Renoir en het meisje met het glas water

De buurman van Amélie, Raymond Dufayel, die haar eerst op weg helpt naar de eigenaar van het metalen blik, heeft zich opgesloten in zijn huis vanwege zijn broze botten. Alles is verpakt zodat hij niet zijn botten breekt als hij ergens tegenaanstoot. Ieder jaar schildert hij het beroemde schilderij van Renoir “Le Déjeuner des canotiers”. Een schilderij dat de inspiratie vormde voor Jean-Pierre Jeunet. Het meisje met het glas staat voor Amélie. Zo zegt haar buurman: “Na al die jaren is het enige personage waar ik nog moeite mee heb, het meisje met het glas water. Ze staat midden in het leven en toch staat ze erbuiten”.
Verlegen als ze is zet ze uiteindelijk een heuse speurtocht op touw om het hart van Nino te veroveren. Want, zo moedigt haar buurman haar aan: “Je botten zijn niet van glas. Je kunt af en toe tegen het leven opbotsen. Als je deze kans voorbij laat gaan, zal je hart zo bros en breekbaar worden als mijn skelet. Dus grijp je kans”.

Het verhaal achter Amélie Poulain en andere feiten

Jean-Pierre Jeunet

Met deze ontwapende en lieve film wil Jeunet laten zien dat je het leven moet omarmen. Hij heeft de film en Parijs als een hedendaags sprookje neergezet. De film is warm waarbij de kleuren rood, groen en geel overheersen. Er zijn verschillende special effects en bij iedere scène werd de omgeving schoongemaakt (wat voor een wereldstad als Parijs met al z’n toeristen best een opgave was). Vanaf 1974 verzamelde Jeunet zijn verhalen die later het verhaal van Amélie zouden vormen. Zo herinnerde hij het ludieke bevrijdingsfront van de tuinkabouter (Libération de Nains de Jardins) uit de jaren 90 nog, waarbij de leider van het bevrijdingsfront in 1997 werd veroordeeld wegens het stelen van meer dan 150 tuinkabouters. Ook het boek met pasfoto’s uit pasfotohokjes is te herleiden. De Franse schrijver Michel Folco heeft namelijk zo’n boek. Jean-Pierre Jeunet had de film oorspronkelijk geschreven voor Emily Watson. Zo woonde vader Poulain in de eerste versie in Londen. Maar Emily Watson was op dat moment bezig met de opnames van Gosford Park. Ook was haar Frans niet goed genoeg voor de Franstalige film. Jeunet herschreef zijn script voor de Franse actrice Audrey Tautou, die hiermee in een klap wereldberoemd werd.

De klassieker die Le fabuleux Destin d’Amélie Poulain werd

Jeunet schreef het script samen met Guillaume Laurant. Het script en de film werden in 2001 zo’n succes dat ze hiervoor maar liefst 5 Oscarnominaties kregen. Daar bleef het niet bij. De film was een internationaal kassucces en werd overladen met prijzen en nominaties. Zo won het de BAFTA Film Award voor beste script, vielen ze in de prijzen in onder meer Duitsland, Tsjechië, Australië, Spanje, Zweden, Engeland, Canada, wonnen ze de César in Frankrijk zelf, en ook de European Film Award.

De filmcast van Le fabuleux Destin d’Amélie met hoofdrol voor Audrey Tatou

Een groot deel van de cast met een paar filmfeiten:

• Audrey Tautou : Amélie Poulain (Zij speelde later o.m. in de Da Vinci Code en Coco Avant Chanel)
• Mathieu Kassovitz : Nino Quincampoix (Hij speelde verder o.m. in Munich en Fifth Element)
• Rufus : Raphaël Poulain (Net als Audrey Tautou speelde hij in 2004 o.m. in de film Un long dimanche de fiançailles)
• Serge Merlin: Raymond Dufayel (Speelde daarvoor in o.m. La cité des enfants perdus)
• Claire Maurier: Suzanne
• Clotilde Mollet: Gina (Is te zien in Intouchables)
• Dominique Pinon: Joseph (Speelde ook in de film van Jean-Pierre Jeunet Alien: resurrection)
• Isabelle Nanty: Georgette (Was ook te zien in de film Pas sur la Bouche (Not on the lips) waar ook Audrey Tautou in speelde)
• Yolande Moreau: Madeleine Wallace
• Jamel Debbouze: Lucien (Speelde onder meer in Days of Glory)
• Urbain Cancellier: Mr. Collignon
• Artus de Penguern: Hipolito
• Maurice Bénichou: Dominique Bretodeau
• Ticky Holgado: Man op foto
• André Dussolier: Vertelstem
• Flora Guiet: Jonge Amélie

Op twee korte telefoongesprekken na, wisselen beide hoofdrolspelers geen enkel woord met elkaar gedurende de hele film.

De soundtrack van Yann Tiersen

Ook de soundtrack van Le fabuleux Destin D’Amélie viel veelvuldig in de prijzen. Het Franse eigentijdse sprookje werd compleet gemaakt met de vrolijke, minimalistische melodieën van Yann Tiersen. Liedjes vol accordeon en pianospel met als hoogtepunt ‘La Valse d’Amélie’ dat in de film op verschillende wijzen terugkomt.

Yann Tiersen is een Frans musicus en componist. Geboren in 1970 en wonend in Parijs werd zijn soundtrack voor Amélie in 2001 een enorm succes met een verkoop van meer dan 700.000 exemplaren. Zijn muziek is bij menig (beginnend) pianospeler als muziekblad terug te vinden. Twee jaar later schreef hij de filmmuziek voor de Duitse film ‘Goodbye Lenin!

Lees verder

• Audrey Tautou, Franse actrice