Sophia Loren - één van de mooiste vrouwen ter wereld

Sophia Loren was een mager en ziekelijk kind. Als puber was ze te dik, haar neus was te groot en haar mond was te breed, althans dat vonden ze in de filmindustrie. De Italiaanse filmbazen, vonden haar weliswaar mooi, maar niet fotogeniek, zoals voor het filmdoek vereist zou zijn. Ze raadden haar aan om iets aan haar uiterlijk te doen. Hoewel Sophia onzeker was, weigerde ze dit resoluut. Ze vond zichzelf mooi. Toen ze enige tijd later weer de filmbazen sprak, waren ze tevreden over haar veranderde uiterlijk. Ze vonden haar oogverblindend mooi. Het enige wat Sophia in die tussentijd had gedaan was groeien, waardoor de verhoudingen veranderd waren. Van missverkiezingen en figurantenrollen groeide ze door, met hulp van minnaar Carlo Ponti, naar steeds grotere rollen. Ze schuwde geen dramatische rollen en bleek echt te kunnen acteren. Dit leverde haar wereldwijd veel succes op. Ook op latere leeftijd werd zij geroemd om haar acteerprestaties en … haar mooie uiterlijk.

Armoede, oorlog en geen vader

Sofia Villani Scicolone werd geboren in Rome op 20 september in 1934. Haar moeder Romilda was pianodocente en een hoopvolle actrice zonder werk. Haar vader was een knappe man, die met een andere vrouw getrouwd was. Hij was niet van plan te scheiden, maar hij heeft Sophia wel erkend. Sophia heeft haar vader drie of vier keer gezien. De laatste keer was aan zijn sterfbed. Ze heeft nooit begrip op kunnen brengen voor wat hij hun en vooral haar moeder heeft aangedaan. Enkele jaren nadat Sofia was geboren, kregen haar ongehuwde ouders er nog een dochter bij. Er was niet veel tijd om bij deze schande stil te staan, want de oorlog brak uit. Sophia leefde met haar moeder en zusje, zonder bescherming van een vader, in tunnels tussen de ratten. Tijdens een bombardement raakte Sophia gewond aan haar gezicht. Hierop besloot haar moeder om bij familie in Napels te gaan wonen. Later trokken ze met meer familieleden in bij de grootouders van Sophia. Sophia herinnert zich deze tijd als armoedig en angstig. Het was een tijd van honger lijden en onzekerheden. Toch heeft in haar beleving de familieliefde altijd de boventoon gevoerd.

Na de oorlog begon de oma van Sophia een kroeg in haar huis vlakbij Napels. De hele familie inclusief Sophia, hielp mee in de kroeg. Op school werd Sophia gepest vanwege haar ongehuwde moeder en vanwege haar magere ondervoede lichaam. Daarbij was ze ook nog een ziekelijk kind.

Sophia Loren wint missverkiezingen

Toen er een missverkiezing werd gehouden waarmee een geldbedrag gewonnen kon worden, werd Sophia gestimuleerd door haar moeder om mee te doen. Haar moeder zag in de schoonheid van haar dochter een kans om aan de armoede te ontsnappen. Sophia won niet altijd, maar ze eindigde wel vaak hoog en trok veel aandacht. Af en toe kreeg ze al een figurantenrol in een film. De film 'Il segno di Zorro' (1950) wordt gezien als de start van haar acteercarrière, hoewel ze toen nog geen ambitie had om model of actrice te worden. Sophia deed wat haar moeder haar opdroeg en ze was blij om bij te kunnen dragen aan de huishoudpot van haar arme familie. De mooie jurken voor de missverkiezingen werden snel door oma gemaakt van een gordijn of een laken. Behalve geldbedragen won ze ook acteercursussen.

Op haar vijftiende haalde haar nog altijd ambitieuze moeder, haar een dag van school om naar Rome te gaan. Rome was in die tijd het Italiaanse Hollywood waar de film 'Quo Vadis' (1951) opgenomen zou worden. Vanaf het station moesten ze lopen, want geld voor verder vervoer was er niet. Haar moeder hoopte op een figurantenrol voor haarzelf en haar dochter. Ze instrueerde haar dochter overal 'yes' op te antwoorden. De filmbazen en castingagenten hadden pas na enige tijd door dat Sophia geen enkel woord Engels sprak. Moeder Romilda kreeg een rol en Sophia kreeg een opvallende figurantenrol als slaaf. Hierna volgden jaren met steeds iets grotere rollen. Haar ooit bekritiseerde uiterlijk werd nu als bloedmooi beschouwd en ze kreeg werk als model in fotoromances. Hiermee oogstte ze bekendheid in de Italiaanse filmindustrie.

Steeds grotere filmrollen

De film 'The Gold of Napels’ (1954) betekende de doorbraak van Sophia, waardoor ze na onderhandelingen van Ponti, in 1958 een contract kreeg voor meerdere films bij het Amerikaanse Paramount. De Amerikaanse films zorgden voor wereldwijde faam. In tegenstelling tot andere actrices uit die tijd vond Sophia het niet erg om meer dramatische rollen te spelen, waarin het niet om haar uiterlijk draaide. De rollen die zij wilde, vergden echt acteerwerk. Een voorbeeld daarvan is de film 'Two Women' (1960). Sophia werd gecast als dochter, maar zij wilde de rol van getergde moeder. Voor haar acteerkunsten in deze film won zij prestigieuze prijzen. Later bracht zij ook albums uit en schreef ze boeken. Overigens is niet elke film die zij maakte een groot succes geworden.

Sophia ontmoet raadgever en geliefde Carlo Ponti

Tijdens de missverkiezingen werd ze als vijftienjarige al opgemerkt door de regisseur Carlo Ponti. Hij regelde filmrollen voor haar en veranderde haar achternaam in Loren; naar zijn lievelingssigaretten. Sophia spelde haar voornaam met het deftiger 'ph' in plaats van alleen een 'f'. Eerst trad Ponti op als haar beschermer en raadgever die ze, zonder vader, nodig dacht te hebben. Dit werd al snel, ondanks de huwelijke staat van Ponti, een romance. In 1957 trouwden ze. Dit huwelijk was onwettig, omdat Ponti volgens de Italiaanse wet niet kon scheiden van zijn eerste vrouw. Tijdens de film 'The Pride and the Passion' in 1957 werd tegenspeler Cary Grant openlijk verliefd op Sophia en hij scheidde alvast van zijn vrouw. Sophia kon op dat moment kiezen uit twee huwelijkskandidaten: Ponti en Grant. Ze zegt gekozen te hebben voor Ponti, omdat hun Italiaanse roots en hun gezamenlijke geschiedenis hen onafscheidelijk had gemaakt. Om officieel te kunnen scheiden en opnieuw te trouwen zijn Ponti, zijn echtgenote en Sophia naar Frankrijk gegaan om de Franse nationaliteit aan te kunnen nemen. In Frankrijk konden ze namelijk wel officieel scheiden. Enige jaren daarna zijn ze tijdens een bescheiden ceremonie getrouwd.

Moederschap

Sophia die een hechte band met haar familie had, wilde niets liever dan zelf moeder worden. Nu ze wettig getrouwd was, liep ze niet meer het gevaar om op dezelfde manier te eindigen als haar moeder. Ze kreeg twee miskramen en werd depressief. Ponti durfde geen zwangerschap meer aan te gaan met zijn vrouw, maar Sophia gaf niet op. Sophia die destijds in Zwitserland woonde, ontmoette daar een arts die een expert was op problematische zwangerschappen. Hij ontdekte een gebrek aan een bepaald hormoon bij Sophia en injecteerde haar dagelijks. Toen ze eenmaal zwanger was, kreeg ze van hem het advies negen maanden lang in bed te blijven. Dit advies volgde ze trouw op en ze kreeg twee zonen. Carlo werd geboren in 1968 en Edoardo in 1973. Om zich volledig toe te leggen op het moederschap zette ze haar werk op een laag pitje. Ze deed hooguit twee projecten per jaar. Toen haar zonen groter werden, ging ze weer aan het werk en straalde ze als nooit tevoren. Het moederschap of haar leeftijd hadden geen invloed op haar schoonheid. Ze was onverminderd populair. Ze gold nog steeds als een van de mooiste vrouwen ter wereld. De rollen die ze aannam, waren wel iets veranderd. Ze was van meisje veranderd in een volwassen vrouw, die serieuze rollen kon spelen.

Gevangenisstraf

Sophia schreef in 1981 een autobiografie. Op haar verhaal werd een miniserie gebaseerd. Sophia speelde de rol van haar moeder. Tijdens de productie kregen ze ruzie en haar moeder keerde boos terug naar Italië. Sophia kon niet achter haar aankomen, omdat ze dan gearresteerd zou worden. Sophia en haar man werden door de Italiaanse belastingdienst beschuldigd van het wegsluizen van grote geldbedragen uit Italië. De liefde voor haar moeder bleek groter dan haar angst voor de gevangenis, dus ze ging naar Italië. Sophia werd in Italië veroordeeld tot een maand gevangenisstraf. Met knikkende knieën heeft ze de straf aanvaard en een deel ervan uitgezeten. Meteen daarna kon ze zich herenigen met haar geliefde moeder.

Eeuwig trouw

Ondanks de roerige jaren en het turbulente begin van hun relatie zijn Sophia en Ponti altijd bij elkaar gebleven. Ze hadden meerdere huizen, maar ze verbleven meestal in hun huis in Zwitserland. Ponti overleed in 2007 aan een longziekte in de armen van Sophia. Hij was daarvoor al eerder opgenomen in het ziekenhuis. Sophia omschrijft Ponti nog altijd als haar grote liefde. Na zijn dood tot op heden (2019), is er nooit iets bekend geweest over een nieuwe liefde in haar leven.

Als Sophia 64 jaar is krijgt ze in een vliegtuig hartproblemen. Ze leidde een actief leven en was nog aan het werk, maar ze mocht even niet meer werken of vliegen. Ze herstelde volledig en pakte haar werkzaamheden weer op. Haar zoon regisseerde in die tijd een film en Sophia als familiemens, wilde daarbij aanwezig zijn en ze speelde in de film natuurlijk een rol.

Sophia Loren wordt nog altijd beschouwd als een van de mooiste vrouwen ter wereld, maar nu worden daar vaak de woorden 'mooi voor haar leeftijd' aan toegevoegd.