recensieTheater- en Dvd-recensie: One night of Queen
Gary Mullen & The Works zijn verantwoordelijk voor een goed in elkaar gezette show rond de legendarische band Queen. Het vindt zijn oorsprong in 2000 en tot op de dag van vandaag razend populair met een show rond de muziek van Queen.
Historie
Gary Mullen is feitelijk begonnen in 2000 toen hij in het televisieprogramma Start In Their Eyes winnaar werd met zijn performance van de overleden zanger van Queen Freddy Mercury. Hij werd van alle kanten gefeliciteerd (zelfs door Brian May), want nooit was er iemand zo dicht bij de echte Freddy Mercury gekomen.
Vervolgens ging hij met de platenmaatschappij van Queen een plaat maken, King of Magic, wat ook nog platina werd. En een tournee met een volledige band was de volgende stap. Vanuit Engeland is hij met zijn band The Works overgestapt naar Nieuw Zeeland om vervolgens diverse Europese landen aan te doen. Inmiddels heeft hij ook al een tour door de Verenigde Staten en Canada gemaakt en recentelijker heeft hij ook Zuid Afrika veroverd.
De show / de muziek
Theatraal
De opzet van wat er op de bühne staat is niet werelds, maar functioneel en het vermoeden dat niet de show op zich, maar Gary Mullen met zijn persoonlijke show de eyecatcher van de avond is, is al snel duidelijk. Zijn opkomst is theatraal, zoals ook Freddy Mercury dat deed. De man kwam altijd met veel grandeur binnen en in een iets kleiner formaat doet Gary Mullen dat ook. Hij trekt wel het publiek direct naar zich toe en weet het te boeien met zijn hoge noten.
Stem
Een kopie van Freddy Mercury in uiterlijk, gedrag en zang kan je een heel eind neerzetten, maar de persoonlijkheid die Mercury was, kan je niet dupliceren. Dat is ook hetgeen ik mis aan de show, maar neemt niet weg dat Gary Mullen met zijn stem heel veel goed maakt.
Het is niet moeilijk om de kleding en de dansjes van Freddy Mercury te kopiëren, maar zijn stem is een ander verhaal. En eerlijk is eerlijk Gary Mullen komt een heel eind. Een enkele hoge noot kan hij er niet uitpersen, maar dat is zo ongeveer het enige wat je er op aan kunt merken. De vibratie in zijn stem is goed en zijn uithalen zijn perfect.
Muziek
De muziek is anders, anders in die zin dat het ietwat plastische geluid van een hammond orgel wat mij betreft achterwege had mogen blijven, maar daar staat tegenover dat de leadguitar meer dan prima is. De man deed wat riedeltjes van Brian May na en helemaal niet slecht en is met zijn muziek op een juiste manier aanwezig in de show.
Zo ook de rustige bas van John Deacon. Ik ben persoonlijk nooit zo’n fan geweest van Roger Taylor en zijn kwaliteiten als drummer. Het lijkt of de drummer van The Works vergelijkbare kwaliteiten heeft. Roger Taylor kan wel zingen en dat doe de drummer van the Works niet.
Het totaalplaatje maakt dat de muziek zondermeer goed wordt neergezet en zeker geen straf is om naar te moeten luisteren.
De show
Zoals gezegd komt Gary Mullen net als Freddy Mercury theatraal op en past helemaal in de geest van de muziek, die op een goede manier in elkaar overloopt. De lichtshow is passend bij de muziek en Gary Mullen zoekt op de juiste momenten contact met het publiek en weet ze van de stoelen te krijgen. Wat overigens niet al te gemakkelijk is, want er zit nogal wat ouder publiek die vanuit nostalgie - tenminste dat kan ik me zo voorstellen – een avondje naar Queenmuziek komen luisteren en kijken.
De lijst muziekstukken van Queen is eindeloos en ik heb best nog wat stukken gemist, maar als je alle succesnummers van Queen moet stelen, kan je tot in de late uurtjes doorgaan.
Tot slot
Het totaalplaatje maakt dat het ook voor echte Queenfan geen straf is om naar toe te moeten. Als je, zoals ik, Queen vaker in het echt gezien hebt, weet je wat deze mannen voor muziek en show konden brengen, maar Gary Mullen & The works zijn zeker het bekijken waard. Het is een tribute richting een van de grotere performers van deze tijd Freddy Mercury.
Gezien het feit dat Queen enorm veel muziek gemaakt heeft, kan Gary Mullen nog wel even door met het geven van deze sprankelende shows.