De Beatles schrijven geschiedenis met Sgt. Pepper

Het jaar 1967 was een historisch jaar met zijn ‘Summer of Love’. De liever-liefbeweging maakt furore, de jongeren kleedden zich met kleurige, fleurige kleren en leefden van de liefde, geestesverruimende middelen en psychedelische muziek. Het was ook het jaar dat de Beatles de bekendste rockplaat ooit maakten, ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’. De eerste twee nummers van de plaat zetten de toon voor een geweldige ervaring.

Flower Power

Tijdens hun laatst tournee doorheen de Verenigde Staten van Amerika in 1966 konden de Beatles reeds de sfeer opsnuiven van een beweging die de wereld een andere richting zou uitstuwen. De hippies begonnen zich te manifesteren en op muzikaal vlak werd de psychedelische scène steeds belangrijker. De zogenaamde ‘undergroundmuziek’ zou een hele generatie in zijn ban slaan. De nieuwe groepen noemden zich niet meer eenvoudigweg The Byrds of The Beach Boys, maar Jefferson Airplane of Big Brother and the Holding Company of Grateful Dead of Quicksilver Messenger Service. Tijd dus voor iets nieuws, dachten de jongens en er ontstond een idee om een alternatieve band op te richten die een parodie op de pyschedelische beweging moest worden.

Sgt Pepper wordt geboren

Toen ze een maaltijd geserveerd kregen op een vlucht terug naar Engeland, kwam Mal Evans, manusje-van-alles bij de Beatles en tevens tourmanager, met de nogal stupide vraag op de proppen wat de ‘P’ en de ‘S’ betekenden op de peper- en zoutvaatjes die ze bij hun eten kregen. Dat bracht Paul McCartney op het idee om misschien iets te doen met ‘pepper’. Zo werd de Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band geboren, die zijn naam gaf aan een nieuwe langspeelplaat én een nummer.

Het nummer werd het openingsnummer van de plaat maar kwam later terug als introductie tot het afsluitende ‘A Day in the Life’.

Sensatie

Toen ze de plaat hadden opgenomen trokken ze ermee naar hun vriendin Cass Elliot, zangeres bij de populaire Mama’s and Papa’s, die op een appartementje in Chelsea, Londen, woonde. Ze zetten de ramen wijdopen, legden de plaat op en lieten ze doorheen de straat weergalmen. De mensen op straat en de buren hoorden meteen dat de Beatles een nieuwe plaat hadden gemaakt, maar ook dat ze een totaal nieuw geluid hadden geproduceerd wat een enthousiasme van jewelste teweegbracht. De plaat zou dé sensatie van de summer of love worden en van de radio niet kunnen worden weggeslagen.

Even later woonden John Lennon en Paul McCartney een concert van Jimi Hendrix bij. Tot hun grote verrassing vertolkte Hendrix de titelsong van hun album reeds, wat toch verbazingwekkend snel was gezien de plaat slechts drie dagen voordien verschenen was. Later bleek dat de gitaarvirtuoos dit had gedaan als dank voor Paul McCartney die een goed woordje voor de artiest had gedaan om te mogen optreden op het Monterey Festival (foto). Daar zou Hendrix zijn grote doorbraak realiseren. Hij zou het nummer nog een keer live brengen tijdens het Isle of Wight -festival in 1970.

Ringo’s vrienden

Het titelnummer van de plaat liep naadloos over in een tweede nummer, ‘With a Little Help from My Friends’, dat door drummer Ringo Starr werd gezongen. Het was traditie geworden dat Ringo op elk album een nummer mocht brengen. Deze keer was het een creatieve uitdaging voor John en Paul geweest om een keigoed nummer te componeren dat binnen de vocale beperkingen van hun vriend moest liggen. Daar hadden ze het beste nummer ooit voor Ringo geschreven, zeiden ze later.

De eerste regel was een plagerig statement naar Ringo toe: “What would you do if I sang out of tune?” en daaraan werd gekoppeld “Would you throw ripe tomatoes at me?”, maar dit wou Ringo niet zingen. Wellicht vreesde hij dat dit fans op ideeën zou brengen… Immers vroeger had George Harrison eens vermeld dat hij graag zachte beertjes lust en tijdens de daaropvolgende optredens werd de groep met zachte beertjes bekogeld. Daarom werd een alternatief verzonnen met “Would you stand up and walk out on me?”, hetgeen op hetzelfde neerkwam, maar door Ringo als minder bedreigend werd ervaren.

Het hele lied is eigenlijk geschreven in een vraag-antwoord schema: de overige Beatles stellen een vraag en Ringo beantwoordt die.

Badfinger

Oorspronkelijk heette het nummer ‘Bad Finger Boogie’, omdat John de demo had ingespeeld met een gekwetste vinger. Later zou een van de eerste groepen die door Apple Records werd uitgebracht, deze werktitel als groepsnaam kiezen. Badfinger coverde een Beatlenummer, ‘Come and Get It’ in 1969. Dit nummer werd nooit door de Beatles zelf officieel op plaat gezet.

‘With a Little Help from My Friends’ werd echter nog beter gebracht door Joe Cocker tijdens het mythische Woodstockfestival in 1969 (foto). Zelfs Lennon en McCartney moesten ootmoedig toegeven dat Cockers versie superieur was. Hij haalde meer uit het nummer dat ooit voor mogelijk werd gehouden. Het zou de enige keer zijn dat een Beatlecover beter scoorde dan het origineel.

Hoes

Op de hoes van de LP werd een collage afgedrukt met foto’s van mensen die door de Beatles bewonderd werden en door hen als het ideale publiek werden bestempeld. Zo kun je er onder andere Bob Dylan, Marilyn Monroe, Fred Astaire, Stan Laurel, Marlon Brando, Lewis Carroll en Sony Liston, naast tientallen andere beroemdheden, op herkennen.Ook wat betreft het afdrukken van de teksten van de liedjes op de achterkant van de hoes, zorgden de Beatles voor een primeur. Hetgeen nu als normaal wordt beschouwd, was in die tijd revolutionair en nooit gedaan.

Andere versies Sgt. Pepper’s

• U2 samen met Paul McCartney voor Live Aid (2005)
• Bryan Adams (2007)
• Stereophonics, reprise (2007)
• Cheap Trick, reprise (2009)
• Robbie Williams (2011)

Andere versies ‘With a Little Help of My Friends’

Er bestaan meer dan 50 versies van deze song. Dit zijn de nummer één-hits:

• Joe Cocker (1969)
• Wet Wet Wet (1988)
• Sam & Mark (2004)