Een mysterieuze ontmoeting: ‘The Fool on the Hill’
De eerste songs van de Beatles waren overwegend liefdesliedjes, maar naarmate de groep evolueerde werd er ook rond andere onderwerpen geschreven. Anecdotes konden uitgewerkt worden tot liedjes, maar ook bijzondere gebeurtenissen en ontmoetingen. Dit was bijvoorbeeld het geval met ‘The Fool on the Hill’.
Magical Mystery Tour
‘The Fool on the Hill’ werd geschreven door
Paul McCartney en in 1967 uitgebracht op de EP ‘The Magical Mystery Tour’, wat eigenlijk de soundtrack was van de TV-film met dezelfde titel.
Opnames
Volgens
Hunter Davies, de officiële Beatle-biograaf, liet Paul het nummer voor het eerst aan John horen toen ze even vast zaten met het nummer ‘
With a Little Help from my Friends’, de tweede track op de
Sgt Pepper’s LP. Hoewel John blijkbaar niet zo geïnteresseerd leek, adviseerde hij zijn maat toch om het verder uit te werken en gaf hij later in een interview in
Playboy toe dat het een van Pauls mooiste nummers was.
Op dat ogenblik was het eigenlijk enkel een melodie. Een tekst was er nog niet. Ook later, toen de Beatles de demo opnamen, ontbraken nog flarden tekst. Er werden tal van versies opgenomen, de ene al wat langer dan de ander, maar telkens was er een duidelijk verschil van toon en sfeer. Er werden zinnen toegevoegd en dan weer weggelaten. Nu eens had je een iets dynamischer versie, dan weer een zachtere. Het had heel wat voeten in de aarde om het nummer zijn definitieve vorm te geven. De fluiten werd pas aan het einde toegevoegd.
Inhoud
Waarover gaat deze song eigenlijk? Net zoals bij
Dr Robert deden hierover weer talrijke theorieën de ronde. De twee voornaamste waren:
- De fool on the hill was niemand minder dan de Maharishi Mahesh Yogi bij wie ze in februari 1968 enkele weken hadden verbleven in zijn commune aan de voet van de Himalaya in India. Hij werd de ‘giechelende goeroe’ genoemd en zijn tegenstanders noemden hem gek. Vandaar wellicht de link die men met dit nummer legde en waarnaar Paul in een interview ook naar verwees.
- De tweede theorie werd door Alistair Taylor in zijn boek ‘Yesterday’ (2005) geleverd, de persoonlijke assistent van de Beatlemanager Brian Epstein die later ook eventjes de General Manager van het Apple Corps werd. Hij beweerde dat hij op een dag samen met McCartney diens hond Martha had uitgelaten en dat ze op Primrose Hill waren aanbeland, een heuvel met een prachtig zicht over Londen. Plotseling was de hand weggelopen en toen ze naar Martha op zoek gingen troffen ze een man in een regenjas aan. Ze keuvelden eventjes over het weer en daarna over het bestaan van God en op dat ogenblik keken ze even weg. Toen ze zich weer tot de man wilden richten was die verdwenen, als in rook opgelost. Wie Primrose Hill kent, weet dat iemand zomaar niet binnen enkele seconden uit het zicht kan zijn verdwenen. Gezien het onderwerp van de conversatie zou het om een wel heel mysterieuze ontmoeting gehandeld hebben. Meteen na de wandeling zou Paul het nummer dan hebben geschreven.
YouTube
Wie het promotiefilmpje, een fragment uit de TV-film, van '
The Fool on the Hill' op YouTube bekijkt ziet dat het niet is opgenomen op Primrose of een andere heuvel rond Londen, maar wel op een heuvel boven
Nice. De opname ging door einde oktober 1967.
Vader McCartney
McCartney schreef het nummer in het ouderlijke huis op de piano van zijn vader. McCartney sr. had in ragtime- en jazzbands gespeeld. Buiten piano kon hij ook trompet spelen. Volgens zijn zoon zou
Jim McCartney ook een invloed gehad hebben op de Beatles. In de eerste nummers die hij met John schreef paste hij toe wat hij van zijn vader had geleerd. Tijdens live-optredens combineert de ex-Beatle dit nummer met de ‘
I Have a Dream’ speech van
Martin Luther King Jr.
Andere versies
- Sergio Mendes (1968)
- Eddie Fisher (1968)
- Corry Brokken (1968)
- Bobbie Gentry, in het Engels en in het Japans! (1968)
- The Four Tops (1969)
- Petula Clark (1969)
- Stone the Crows (1969)
- Vera Lynn (1969)
- Shirley Bassey (1970)
- Helen Reddy (1976)
- Björk in het IJslands? (1977)
- Sarah Vaughan (1981)
- John Williams, instrumentaal (1982)
- Beatallica (2007)
- Aretha Franklin (2007)
- Mark Mallman (2009)