De tijdsgeest volgen: ‘Ticket to Ride’

The Beatles waren vaak trendsetters omdat ze nieuwe dingen uitprobeerden wat dan weer werd opgepakt door anderen in hun eigen songs. Maar af en toe volgden ze ook trends om niet achterop te raken of het momentum te verliezen. Dat was het geval met ‘Ticket to Ride’ hetgeen voortborduurde op hardere songs van andere bands.

Mee met de tijd

John Lennon noemde ‘Ticket to Ride’ (1965) de eerste hevay metalsong uit de rockgeschiedenis omdat het voor een commerciële en eerder softe groep als de Beatles een ruige song was. Ergens was het gewaagd om met een dergelijk nummer op de markt te komen omdat het publiek dat van hen niet gewend was. In werkelijkheid hadden de Beatles hun inspiratie bij andere groepen opgedaan en wilden ze zich laten meedrijven met de tijdsgeest.

Songs die hen inspireerden verschenen eind 1964: ‘Can’t Explain’ van de Who, ‘You Really Got Me’ van de Kinks en ‘It’s All Over Now’ van de Rolling Stones. Het waren hardere nummers dan hetgeen de Beatles uitbrachten. Ze pikten het op en integreerden het in een nieuwe compositie. Hoewel het eigenlijk een Lennonsong was, voegde McCartney enkele persoonlijke toetsen toe hoewel Paul zelf beweert het teamen met John te hebben geschreven. Hij nam wel voor het eerst de leadgitaar voor zijn rekening.

Ringo trekt de teugels aan

Met het uitbrengen van ‘Ticket to Ride’ staken ze dus hun nek uit, maar omdat de Beatles bekend stonden als trendsetters werd dit zonder probleem aanvaard en als vernieuwend ervaren.

Ringo Starr speelde een aparte rol in de song door het feit dat hij de drums heel opvallend gebruikte. Doorgaans geeft een drummer het ritme van een nummer aan. Hier lijkt het alsof hij de teugels aantrekt. Van Ringo is bekend dat hij een uniek gevoel voor ritme heeft. In lijstjes die gemaakt worden als het over de beste drummers ter wereld gaat, staat hij constant in de top vijf, wat toch wel wat betekent, zeker omdat John Lennon ooit in zijn typische ironische stijl zei dat Ringo niet de beste drummer in zijn eigen groep was. Dit zei hij in de periode toen ze het Witte Album opnamen, omdat Ringo de groep enkele weken verlaten had en Paul McCartney op ‘Back in the USSR’ en ‘Dear Prudence’ had gedrumd. Ringo zelf vond dat zijn unieke stijl te wijten was aan het feit dat hij linkshandig was en drumde op een rechtshandige kit. Zo zou hij die specifieke, eigen Ringostijl hebben ontwikkeld.

Help

‘Ticket to Ride’ maakte deel uit van de soundtrack voor de film ‘Help!’ (1965) en diende ter ondersteuning van de skiscène. Geen van de Fab Four waren echt sportievelingen en dat zie je ook aan de onhandige manier waarop ze skiën. John Lennon zei ooit in een interview dat er twee manier zijn om zich te ontspannen: sporten of drugs nemen en dat hij zijn keuze al gemaakt had.

Opnametechniek

Het nummer was de eerste Beatlecompositie die de drie minutengrens overschreed. Tot dan toe hadden ze altijd gerepeteerd voor ze een nummer opnamen, maar deze keer waren ze begonnen met het opnemen van de ritmesectie op één spoor waarna ze de rest op andere sporen opnamen. Zo zouden ze in de toekomst verder werken. Tegenwoordig worden trouwens de meeste nummers zo opgenomen.

Betekenis titel

De titel ‘Ticket to Ride’ heeft wel een dubbele bodem. Op het eerste gezicht gaat het over een meisje dat haar vrijheid wil nemen en een treinkaartje koopt, maar Paul McCartney vertelde ooit dat hij een nicht had op het eiland Wight in het dorpje Ryde. John en hijzelf waren daarnaartoe gelift toen ze nog niet bekend waren. Het betreft hier dus een herinnering.
Anderzijds zou het ook een herinnering aan de dagen in Hamburg (1960-1962) zijn, waar de jonge Beatles in de hoerenbuurt, de Reeperbahn, optraden. De prostituees lieten zich geregeld door een dokter onderzoeken en op geslachtsziekten controleren en werden ze goedgekeurd kregen ze een document, een zogenaamd ‘ticket to ride’. ‘Ride/riding’ is slang voor vrijen.

Tophit

‘Ticket to Ride’ was de derde van zes opeenvolgende nummer één hits van de groep. De andere waren ‘I Feel Fine‘, ‘Eight Days A Week’, ‘Help!’, ‘Yesterday‘ en ‘We can Work it Out’.

Andere versies

Bee Gees (1966)
Vanilla Fudge (1967)
5th Dimension (1967)
The Carpenters, de meest softe groep ooit, begon hun carrière met een cover van deze Beatlesong en scoorden ermee een kleine hit (1969)
Hüsker Dü (1986)
Gwen Guthrie (1987)
Asylum Party (1990)
Punkles (1990)
Echo and the Bunnymen (2001) op een album dat enkel Beatlecovers bevat
Atomic Kitten (2007)
Chris Cornell (2011)