Johns puberode aan het ideale meisje: ‘Girl’

In de eerste jaren van hun succesrijke carrière wijdden de Beatles talloze songs aan de liefde in al zijn facetten. John Lennon schreef de verlangens van een jonge man naar de onbereikbare liefde neer in zijn ‘Girl’, maar er klonk reeds een lichte vorm van kritiek op de christelijke moraal door.

Pubersong

In 1965 brachten de Beatles het album ‘Rubber Soul’ uit met kanjers als ‘Drive my Car’ en ‘Michelle’. Net zoals ‘Michelle’ de ode van Paul McCartney aan een meisje was, vertolkte John Lennon de gevoelens van twens voor het andere geslacht in ‘Girl’. Jackson Browne noemde dit nummer zijn favoriete Beatlesong omdat het alle gevoelens voor meisjes vertolkte waarmee hij als tiener geworsteld had, de seksuele verlangens incluis die een opgroeiende man helemaal konden verteren. Deze passie voor een meisje blijkt uit de diepe zucht die Lennon telkens slaakt voor hij het refrein aanheft.

Seksuele knipoog

Net op deze seksuele verlangens maakten de Beatles allusie door in hun achtergrondkoortje bij het refrein de hele tijd ‘tit tit tit’ te zingen. Dit werd oorspronkelijk door niemand opgemerkt hoewel George Martin er wel zijn vragen bij had, maar hij werd door de Beatles met een kluitje in het riet gestuurd waarna ze smakelijk lachten om de naïviteit van hun producer. Het achtergrondkoortje werd volgens Paul McCartney geïnspireerd door ‘You’re So Good to Me‘ van The Beach Boys. Ze wilden de ‘la la la‘ niet kopiëren en kozen voor het eerder genoemde ‘tit tit tit’.

Met hun knipoog naar een mannelijke obsessie wilden de jongens eens testen of het nummer niet door de BBC-censuurcommissie zou geboycot worden, omdat die in de jaren zestig bijzonder streng optrad en elke vorm van suggestieve tekst uit de ether bande. De dubbele bodem werd evenwel niet opgemerkt en het was pas later dat de Beatles hun verdoken seksuele toespeling in interviews bekend maakten.

Kritiek

In deze song vind je reeds een lichte vorm van kritiek op de christelijke moraal terug. John zingt namelijk: “Was she told when she was young that pain/ Would lead to pleasure? / Did she understand it when they said/ That a man must break his back to earn/ His day of leisure?", waarmee hij verwijst naar de schuld en boete-moraal die er in die tijd door de katholieke kerk werd ingehamerd. In een interview met het Amerikaanse muziekblad Rolling Stone zei Lennon dat zijn kritiek verwees naar de pijn die je op aarde moest leiden volgens het christelijk geloof om je hemel te verdienen.

Later zou John nog een stapje verder gaan en de hele christelijke gemeenschap tegen hem in het harnas jagen toen hij beweerde dat de Beatles populairder waren dan Jezus, waarop er massaal plaatverbrandingen plaatsvonden en de Beatles verketterd werden. Hij zou uiteindelijk niet anders kunnen dan op een verdoken manier zijn excuses aan te bieden.

Van respectloos naar respectvol

Aan het einde van zijn leven brak Lennon veel van zijn vroege Beatlewerk af en bekende hij publiekelijk dat hij zich soms schaamde voor bepaalde nummers, maar op ‘Girl‘ is hij altijd trots gebleven, niettegenstaande dit liedje toch voor een stuk zijn respectloze visie op de vrouwelijke soort weerspiegelde. Hij was er zich bewust van dat hij in zijn jonge jaren een echte ‘male chauvinistic pig‘ was geweest, maar zijn grote liefde Yoko Ono zou hem andere waarden bijbrengen en zijn visie op de vrouw grondig doen veranderen. De fouten die hij vroeger had gemaakt probeerde hij tijdens zijn solocarrière goed te maken door vrouwvriendelijke nummers op te nemen als ‘Woman is the Nigger of the World‘ (1972), een protestsong tegen de onderdrukking van de vrouw, en zijn naar eigen zeggen volwassen versie van ‘Girl’, ‘Woman‘ (1980).

Andere versies

• Ronnie Von, in het Portugees (1966)
• The Truth (1966)
• St. Louis Union (1966)
• Dalida, in het Italiaans (1967)
• Roberts Gobzins, in het Litouws (1993)
• Chris de Burgh (1995)
• Tiny Tim (1996)
• Joe Jackson (2003)
• Rhet Miller (2005)
• Jim Sturgess in de film ‘Across the Universe‘ (2007)
• Paul Carrack (2007)