Alfredo Kraus, de Spaanse tenor die zarzuela's zong

De Spaanse tenor is vooral beroemd geworden om zijn belcanto-kwaliteiten. Hij wilde de muziek dienen door met gevoel, finesse en elegantie te zingen. Het ging hem vooral om kwaliteit en niet om populariteit en hij deed daar ook geen moeite voor. Desondanks is hij een gevierde operazanger geworden die aanvankelijk in zarzuela's zong en die daardoor opnieuw populair werden. Hij heeft opgetreden met Maria Callas en behoorde qua stemgeluid als vierde tenor naast de 'grote drie' : Luciano Pavarotti, Plácido Domingo en José Carreras.

• Jeugdjaren
• Zijn zangcarrière
• Zarzuela's
• De stijl van Kraus

Jeugdjaren

Alfred Kraus werd geboren in Las Palmas op de Canarische Eilanden op 24 september 1927. Zijn moeder was Spaans en zijn vader was een tot Spanjaard genaturaliseerde Oostenrijker. Hij kreeg al jong pianoles en hij zong graag in koren en op feestelijke gelegenheden. Zijn vader wilde dat hij eerst ging studeren voordat hij zich aan de muziek zou gaan wijden en nadat hij zijn opleiding bouwkunde had afgerond begon hij zich meer en meer op de muziek te richten. Hij nam zanglessen in Barcelona, Madrid en later ook in Italië.

Zijn zangcarrière

Zijn zangdebuut als operazanger maakte hij als de hertog van Mantua in de opera Rigoletto van Guiseppe Verdi in 1956. Deze opera werd opgevoerd in Caïro, Egypte en hij zong samen met Anna Maccianti die de rol van Gilda zong. In 1958 trad hij op met Maria Callas in La Traviata die werd opgevoerd in het Teatro Nacional de São Carlos in Lissabon. Hij gaf optredens in Barcelona, Venetië en Turijn en met veel succes. Hierna zong hij voor het eerst Arturo in I Puritani en maakt hij zijn debuut in de Scala van Milaan en Covent Garden in Londen. De meest bekende rol die hij zong was Werther van Massenet die hij vele malen vertolkte.

Met de sopraan Katia Ricciarelli, de bariton Paolo Coni en de mezzosopraan Lucia Valentini-Terrani vertolkte hij het kwartet Un di se ben rammentomi uit de opera Rigoletto. Ook zong hij in 1970 samen met de Nederlandse sopraan Christina Deutekom in Lucia di Lammermoor van Gaetano Donizetti. Als Mozartzanger trad hij op in de opera Così fan tutte en in Donizetti's opera Elisir d'amore gaf hij een prachtige uitvoering van de aria Una fortiva lagrima.

Zarzuela's

Naast opera's heeft Alfredo Kraus ook in veel zarzuela's gezongen, dat is een Spaans opera/operettegenre. Van veel zangstukken uit zarzuels's zijn opnamen gemaakt met onder meer de bekende Spaanse sopraan Montserrat Caballé, de Spaanse tenor Plácido Domingo en de Spaanse mezzosopraan Teresa Berganza. De zarzuela's waarin hij een rol zong waren onder andere:

• Marina van Emilio Arrieta - met Ana Maria Olaria en het Orquesta Sinfónica De Madrid.
• El Vagabundo y La Estrella van de componist Salvador Ruiz de Luna - uitvoering met Antonio Casal, Ana Esmeralda, José Calvo en het Orquesta Sinfónica De Madrid.
• La Generala van Amadeo Vives - met Santiago Ramalle.
• La Tempestad van Ruperto Chapí - met Dolores Pérez, Ramon Alonso, Francisco Kraus, Lina Huarte en het Montilla orkest en koor.
• Bohemios van Amadeo Vives - met Angeles Chamorro, Enrique del Portal, Martin Grijalba, Luisa de Cordoba.
• Doña Francisquita van Amadeo Vives - Angeles Chamorro, Dolores Pérez, Luisa de Cordoba.
• La Verbena de la Paloma van Tomás Bretón - met Inés Rivadeneira, Angeles Chamorro, Alicia Armentia en met het orkest Manuel de Falla.
• La Revoltosa van Ruperto Chapi - met Angeles Chamorro, Luisa de Cordoba, Inés Rivadeneira, Enrique del Portal, José Peromingo en het orkest Manuel de Falla.

Aanvankelijk was de zarzuela een komedie die in de zeventiende eeuw werd opgevoerd aan het Spaanse hof. Het werd een traditie om voorstellingen te houden op het jachtslot van de koninklijke familie dat de naam 'Zarzuela' droeg. Zo werd de naam van deze muzikale uitvoeringen geboren.

De stijl van Kraus

Alfredo Kraus had een opvallend zuiver stemgeluid en hield dit ook toen hij ouder werd. Hij werd geroemd om zijn elegante en verfijnde manier van zingen. Hij zorgde ervoor dat hij zijn stem niet overbelastte en nam geen rollen aan die niet geschikt voor hem waren. Hij deed niet meer dan vijftig optredens per jaar, zelfs tijdens het hoogtepunt van zijn carrière. Door zijn bijzondere zangtechniek en het behoud van zijn stem bleef hij optreden tot hij begin zeventig was.

Lees verder

• Maria Callas, La Divina
• Richard Tauber, de tenor
• Richard Tauber - Londen, New York en zijn films
• Richard Tauber in Nederland, 1929 en 1930
• Richard Tauber, zijn muziekopleiding