Richard Tauber - Londen, New York en zijn films
In 1931 gaf Richard Tauber optredens in het Drury-Lane theater in Londen. In datzelfde jaar maakte hij zijn debuut in Amerika, in de Town Hall en Carnegie Hall in New York. Ook maakte hij films in het Duits en Engels. Met de films Melodie der Liebe, Heart's Deisre en Land without Music had hij veel succes.Londen
In 1931, op doorreis van Londen naar Zwitserland gaf Richard Tauber een interview in het Amstelhotel in Amsterdam. Hij was onderweg naar Zwitserland op voorschrift van zijn arts, om daar een rustkuur te ondergaan. De zanger vertelde dat hij zijn concert in het Londense Drury-Lane theater na 10 dagen moest afbreken. Toen hij als gast de hoofdrol vervulde bij de première van de operette Das Land des Lächelns, voelde hij een verkoudheid opkomen. Helaas moest hij toen afhaken, ook al had hij zich tot het uiterste ingespannen. Inmiddels stonden de media vol met geruchten over het feit dat hij zijn stem zou hebben verloren. In dit interview ontzenuwde hij die berichten: 'Mijn vele vrienden in Holland hebben daar recht op', zo zei hij. Wat inderdaad waar bleek te zijn toen hij weer terug in Engeland met zijn laatste gastoptreden 'Dein ist mein ganzes Herz' elf keer moest herhalen. In december 1931 zou Richard Tauber een concert geven in Albert Hall in Londen maar moest dit weer afzeggen wegens een verkoudheid. Zijn fans, vooral de vrouwelijke, reageerden verontwaardigd. Toen hij later in Engeland ging wonen heeft hij er veel moeite voor moeten doen om het vrouwelijke publiek weer voor zich te winnen.New York
Ook in het jaar 1931 maakte Richard Tauber kennis met het land van de onbegrensde mogelijkheden. Zijn debuut in Amerika vond plaats in de Town Hall in New York op woensdag 28 oktober. Na een viertal recitals gaf hij een concert in de Carnegie Hall op 7 november. De recensie in de New York Times van 8 november 1931:Tauber zingt Lehar
Richard Tauber, tenor, zong zijn recital in New York, het zesde in tien dagen en ditmaal zijn eerste in de grotere ruimte van de Carnegie Hall. Zijn lyrische stem vulde ruimschoots deze ruimte. Een nieuw programma, geheel gewijd aan de werken van Lehár, was het genre waarin deze zanger in Europa zeer bekend geworden was. Hij werd, zoals op zijn voorgaande recitals, lang toegejuicht. Vanavond vindt zijn afscheidsconcert plaats.
Lehár
Met zijn vorige programma's had Tauber gekozen voor voor de aria uit Mehúl's opera Joseph in Egypte en een aantal liederen van Schubert en Schumann. Natuurlijk ontbrak in zijn vele toegiften het 'Dein is mein ganzes Herz' niet. Hij werd op al zijn recitals begeleid door de ook in ons land bekende pianist Conrad Neuger. De recensent Olin Downes van de New York Times schreef over het debuut van Richard Tauber dat hij op zijn best was in Lehár. Zijn bijzondere vakmanschap en zijn persoonlijkheid bracht hij met verve op zijn publiek over. 'Er is geen twijfel dat zijn recitals gewild zijn'.
Films
In Melodie der Liebe met Lien Deyers
In Heart's Desire met Leonora Corbett
In Land without Music met Diana Napier- Tussen 1930 en 1932 maakte Richard Tauber vijf Duitstalige films:
- Ich glaub' nie mehr an eine Frau
- Das lockende Ziel
- Das Land des Lächelns
- Die grosse Attraktion
- Melodie der Liebe
Ook maakte hij vier Engelstalige films nadat hij voorgoed naar Engeland was vertrokken:
- Blossom Time
- Heart's Desire
- Land without music
- I Pagliacci (Paljas)
Nadat hij met de eerste vier films weinig succes had, oogstte hij met de laatste Duitse film 'Melodie der Liebe' veel lof en deze film werd met veel succes in de theaters van vele landen vertoond. Het succes van deze film was mede te danken aan de Nederlandse vedette Lien Deyers. Zij speelde naast Tauber de vrouwelijke hoofdrol. In 1934 ging de Engelse film 'Blossom Time' in première en werd een groot succes. Daarna volgde in oktober 1935 Heart's Desire, waar Richard Tauber op de première verscheen met de actrice Diana Napier en haar aan de pers voorstelde als zijn toekomstige vrouw. De derde Engelse film was getiteld ‘Land without Music’ en werd ook in 1935 uitgebracht. Deze film werd zeer enthousiast ontvangen, zowel vanwege het verhaal als het kleurrijke en boeiende kijkspel. Eind 1936 was het dan zover dat de film 'I Pagliacci' van Leoncavallo af was en dit werd de eerste Britse film die gedeeltelijk in kleur te zien was. In het leven van Richard Tauber is het symbolisch dat zijn laatste film een opera was, zoals ook zijn laatste optreden.
