De krant als inspiratiebron

‘She’s Leaving Home’ is het meest melodieuze nummer op de historische Beatle-LP ‘Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band’. Het nummer verwijst naar een gebeurtenis die Paul McCartney in de krant had gelezen. Op dezelfde plaat staat ‘A Day in the Life’ wat ook op basis van een krantenartikel werd geschreven.

McCartneynummer

In 1967, toen de Flower Power, de wereld veroverde, verscheen een van de meest invloedrijke platen uit de muziekgeschiedenis, ‘Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band’. Het voorlaatste nummer op de A-kant was een typisch McCartneynummer, melodieus en met een suikerzoete strijkersbegeleiding, ‘She’s Leaving Home’. Van de overige Beatles werkte enkel John Lennon mee als tweede stem op de achtergrond. Ringo Starr en George Harrison keken toe.

Een verhaal uit de realiteit

De tekst van het liedje verwijst naar een artikel dat Paul in de krant had gelezen. Een 17-jarig zwanger meisje was van huis weggelopen uit angst voor de reactie van haar ouders. Haar vader zei hierover in een interview met de Daily Mirror dat hij niet begreep waarom ze was weggelopen. “We gave her everything money could buy”. Deze zin zou ook letterlijk in de song geciteerd worden.

In de jaren zestig was het nog uitzonderlijke dat een meisje van huis wegliep. Het trof Paul bijzonder omdat hij het meisje, Melanie Cole, vier jaar eerder ontmoet had en met haar gepraat had tijdens de tv-show ‘Ready Steady Go’. Cole zou in een interview in 2008 vertellen dat ze met een medewerker van een casino was vertrokken en een week met hem had samengeleefd waarna haar ouders haar hadden terugvonden en ze abortus had gepleegd. Het was nooit meer goedgekomen met haar ouders.

McCartney vertelt in de song minitieus hoe het meisje van huis wegsluipt en een briefje achterlaat. Op de achtergrond geeft Lennon het commentaar van de ouders weer: onder ander het reeds geciteerde “We gave her everything money could buy” en andere clichés die ook uit de mond van zijn tante Mimi hadden kunnen komen bij wie hij had gewoond en die hem een burgerlijke opvoeding had gegeven.

Een andere arrangeur

In tegenstelling tot andere songs op deze langspeler en op vroeger werk van de Beatles werd het arrangement niet door George Martin geschreven. De producer van de groep was op dat ogenblik met een andere opdracht bezig zodat hij geen tijd had, waardoor men een beroep deed op Michael Leander. Paul had hem leren kennen tijdens Marianne Faithfulls opname van ‘Yesterday’. Voor 25 pond wilde hij de klus wel klaren. George Martin was helemaal niet boos en dirigeerde zelfs het dubbele strijkkwartet tijdens de opname. De strijkers werden aangevuld door een bas en een harp, bespeeld door Sheila Bromburg, een van de laatste vrouwen die op een Beatleplaat was te horen.

Brian Wilson

Wat weinigen weten is dat Brian Wilson van de Beach Boys door dit nummer helemaal onderuit ging. Hij was in een soort van competitie met McCartney gewikkeld. Op 16 mei 1966 had hij met zijn groep ‘Pet Sounds’ uitgebracht met het monumentale ‘God Only Knows’. McCartney gaf later toe dat deze plaat hem had beïnvloed en de directe aanleiding tot ‘Revolver’ was geweest dat de Beatles op 5 augustus van hetzelfde jaar uitbrachten met onder andere de Cartney-juweeltjes ‘Eleanor Rigby’ en ‘For No One’. Wilson wilde absoluut beter doen en begon aan zijn album ‘Smile’. Paul McCartney zocht hem in Los Angeles op, speelde hem onder andere ‘She’s Leaving Home’ voor op piano en verliet hem met de woorden ‘You’d better hurry up, we’re almost finished’. Haast je maar, we zijn bijna klaar. Wilson besefte dat hij niet beter kon doen dat dit prachtige nummer en zag het niet meer zitten. Kort nadien had hij een zenuwinzinking. Hij durfde ‘Smile’ pas uit te brengen in 2004.