De Beatles en Get Back: einde van een tijdperk

De succesrijke Beatleperiode duurde van 1963 tot 1970, het jaar dat de band uit elkaar ging. ‘Get Back’ was het allerlaatste nummer dat ze ooit live speelden en waarbij een vijfde muzikant geïntroduceerd werd.

Billy Preston daagt op

In de jaren zestig was het niet de gewoonte muzikanten die een bijdrage leverden aan een song van de Beatles op de platenhoes te vermelden. Daarop maakte de groep een uitzondering met Billy Preston die het orgeltje bespeelt op ‘Get Back’ en de song ook live met de groep bracht. De song werd op single voorgesteld als ‘The Beatles with Billy Preston’. Preston was een oude vriend van de Beatles. Ze kenden hem al van in de Hamburgperiode, waar hij in de begeleidingsband van Little Richard speelde. Hij werkte ook samen met Sam Cooke en Ray Charles.

Let It Be

‘Get Back’ werd opgenomen voor het album ‘Let It Be’, dat de soundtrack vormde van de film met dezelfde titel. In de film zie je duidelijk dat de vier Beatles op elkaar uitgekeken waren wat tot momenten van spanning en ongenoegen leidde. De continue aanwezigheid van Yoko Ono, Lennons vriendin, droeg ook niet wezenlijk bij tot een optimale verstandhouding. Om die reden had George Harrison beslist er een buitenstaander bij te halen. Normaal waren enkel de vier Beatles aanwezig als hun songs werden opgenomen, maar gezien de spanningen dacht George de sfeer wat te verbeteren door de introductie van Billy Preston, een van de beste pianist-organisten uit die tijd en die toevallig in de buurt was.

Ontstaan van de song

Dit McCartneynummer ontstond onder invloed van de bluesgroep Canned Heat. McCartney hield veel van hun stijl, reden waarom hij voor de opname van ‘Get Back’ van start ging ‘Goin‘ up the Country’ speelde. Een opwarmertje en sfeerschepper was het en hij hoopte dat de typische Heatsfeer in het nummer zou doorklinken. Tezamen met ‘On the Road Again’ waren dit zijn favoriete Heat-composities.

Ironie of toch racisme?

Met ‘Get Back’ keerden ze eigenlijk terug naar hun beginjaren toen een liedje, denk maar aan ‘Love Me Do’, ook aan drie akkoorden werd opgehangen. Oorspronkelijk duurde het nummer niet minder dan zeven minuten en bleek de tekst provocerende en volgens sommigen schunnige passages te bevatten met kritiek op de migratiepolitiek van de regering. Zo zou McCartney gezongen hebben dat Pakistanen de Britse mensen hun werk afnamen en naar hun land moesten terugkeren. Toen dit voor beroering zorgde, verdedigde McCartney zich door aan te geven dat hij helemaal geen racist was en eerder het omgekeerde bedoelde dan hij gezongen had. Ironie dus.

Laatste keer live

De Beatles hadden sinds 1965 niet meer opgetreden en wilden hun carrière op originele manier afsluiten. Daarom besloten ze tijdens de middagpauze van de ambtenaren een middagconcert op het dak van het Applekantoor te geven. Het sloot ook de film ‘Let It Be’ af.

Lennon was behoorlijk kwaad dat McCartney telkens bij het zingen van het refrein, veelbetekenend naar Yoko Ono keek alsof zij de oorzaak van de spanningen binnen de groep was. In de periode na de Beatles, toen elkeen zijn eigen projecten opstartte, bleven McCartney en Lennon nog lang kat en hond zodat het zelfs tot regelrechte afrekeningen kwam via songs. Denk maar aan Lennons ‘How Do You Sleep?’.

Roemloos einde van de pianist

Billy Preston was ook buiten de Beatles succesrijk en scoorde onder andere hits als ‘Goin’ Round in Circles’ en ‘That's the Way God Planned It’. In de jaren negentig van vorige eeuw kwam hij in opspraak toen hij zijn verzekering probeerde op te lichten door zijn huis in brand te steken. Hij werd opgepakt voor pedofilie en drugsgebruik. Zijn gezondheid boerde achteruit door drank- en drugsgebruik en hij hield er een nierziekte aan over. In 2006 overleed hij na maanden in coma te hebben gelegen.

Andere versies

Een gedreven versie van de song brachten Ike en Tina Turner.
Andere komen onder andere van The Shadows, Status Quo, Elton John, Rod Steward, Al Green en Dizzy Gillespie.