recensie

Franse film: Tanguy van Etienne Chatiliez

Tanguy. Een kort en krachtige titel voor een Franse komische film van Etienne Chatiliez uit 2001. Een film die handelt over een nog steeds actueel fenomeen: de boemerangers. Boemerangers zijn kinderen die niet weggaan uit het ouderlijk huis of die er een of meerdere malen terug naartoe komen na even op eigen benen te hebben gestaan. In Frankrijk was de film zo populair dat de term "un Tanguy" er wordt gebruikt voor een boomeranger. In deze film bezorgt de bijna dertig jaar oude Tanguy grijze haren. Ze doen er alles aan om hen hun huis uit te krijgen.

Tanguy: het verhaal

Hotel Mama

Tanguy is een jongeman, achteraan de twintig. Hij is afgestudeerd in Oosterse talen, spreekt vlot Japans en Chinees. Hij geeft les aan de universiteit en werkt aan zijn doctoraat. Hij verdient goed zijn brood. Hij heeft vriendinnetjes bij de vleet, naast zijn vaste vriendin. Enige probleem: hij woont nog steeds bij zijn ouders. Toen hij geboren werd, heeft zijn moeder hem toegefluisterd dat hij heel zijn leven bij hen mocht blijven wonen. Maar achtentwintig jaar later krijgen zijn ouders toch genoeg van de aanwezigheid van hun enige zoon. Eerst zijn vader, maar langzamerhand ook zijn moeder. Want zoonlief profiteert een beetje van de situatie. Hij betaalt niets, laat zijn moeder opdraaien voor was, plas en strijk, schuift zijn voeten onder tafel als het etenstijd is, maakt gebruik van de familiewagen en loopt Hotel Mama binnen en buiten wanneer het hem past.

Tijd om op eigen benen te staan

De ouders gaan dus in de aanval om hun zoon het huis uit te krijgen. Eerst met kleine pesterijen. Het vernielen van kledingstukken, het losvijzen van een plank in de badkamer. Het afsluiten van de elektriciteit terwijl Tanguy op zijn computer werkt. Maar Tanguy neemt alles met de glimlach op en relativeert. Hij vindt zijn ouders nog steeds fantastisch, lief, charmant, begrijpend. Dus schakelen de ouders over naar een hogere versnelling. Ze gaan hem nu ook 's nachts pesten. Zijn vader veinst slapeloosheid en houdt hem 's nachts wakker met ellenlange conversaties. Zijn moeder gaat ruzie stoken tussen zijn vriendinnetjes.

Boemerang

Niets helpt en dus besluit papa Paul hem maar een appartement te betalen. Nog zijn de ouders niet van hem verlost. Tanguy belt hen onophoudelijk en hij belandt uiteindelijk in het ziekenhuis door zijn angstaanvallen. Mama Edith besluit hem dan maar terug in huis te nemen. Onder strenge voorwaarden. De situatie verbetert echter niet. Wanneer de ouders becijferen hoeveel zoonlief nu eigenlijk verdient, smijten ze hem gechockeerd buiten. Tanguy daagt hen voor de rechtbank en wint zijn pleit dankzij artikel 203 van het Burgerlijk Wetboek. Ouders moeten immers steeds voor hun nageslacht zorgen. Hij komt terug en de pesterijen herbeginnen. Zijn ouders hebben van zijn kamer een kinderkamer gemaakt. Zijn moeder valt binnen in de klas terwijl hij college geeft. Tanguy reageert stoïcijns op de pesterijen van zijn ouders en antwoordt steeds met Oosterse wijsheden. Zullen de ouders uiteindelijk van hun zoon afraken of blijven ze voor de rest van hun leven met hem opgeschept? Om dat te weten te komen, zal je naar de film moeten kijken!

Tanguy: de film

• De regisseur en maker van de film is Etienne Chatiliez. Hij is ook de regisseur van La vie est un long fleuve tranquille, Tatie Danielle en Le Bonheur est dans le pré.
• De film kwam in Frankrijk uit in november 2001. In België één maand later.
• Duur van de film: 108 minuten
• Talen: de film is in het Frans, met enkele dialogen in het Japans en in het Mandarijns
• De muziek is van Pascal Andreacchio
• Het is een TF1 Films Production
• Tanguy wordt gespeeld door Eric Berger. Odile, de grootmoeder is Hélène Duc. Mama Edith wordt gespeeld door Sabine Azema en papa Paul is André Dussollier
• In het Duits heet de film "Tanguy, der Nesthocker", in het Spaans "Qué hacemos con el niño?"

Het thema van de film

Het thema van de film zijn de boemerangers, ook boomerangers genoemd. Een verwijzing naar de boomerang, het houten speelgoed dat steeds terugkomt wanneer je het correct weggooit. Sinds de crisis zijn er in alle landen meer en meer boemerangers. Jongeren die om de een of andere reden terugkeren naar het ouderlijk huis na een tijdje op eigen benen te hebben gestaan. Met alle gevolgen vandien voor de ouders, die het vaak niet meer gewoon zijn om iemand in huis te hebben. En met mogelijke ruzies tot gevolg over geldkwesties, want een volwassen persoon onderhouden is niet gratis natuurlijk. En voor volwassen kinderen die terug naar huis komen, krijgt men ook geen kindergeld meer. Ook voor de boomerangers is het niet evident om zich terug aan te passen. Na jarenlang op eigen benen te hebben gestaan en te hebben mogen doen en laten wat ze zelf wilden, moeten ze zich nu terug aanpassen aan de regels en eisen van hun ouders.

Eigen mening

Het is een Franse komedie, maar niet van de beste. Het thema is actueel. Zelfs jaren na het uitkomen van Tanguy is het sociaal fenomeen nog steeds bestaande en met de crisis die maar niet opgelost raakt, zal deze situatie nog wel een tijdje aanslepen. Ouders en volwassen kinderen onder één dak is een situatie die kan leiden tot erg komische situaties. En die worden in de film dan ook erg dik in de verf gezet. Toch is de film soms ontgoochelend, omdat sommige situaties een beetje bij de haren zijn getrokken. Een zoon die zo gepest wordt en zijn ouders zo blijft aanbidden en idealiseren? Bestaat zo iemand echt? Een zoon die zijn ouders zo graag ziet maar ze dan toch voor de rechtbank sleept? Bizar. Het einde is dan wel weer grappig. Tanguy is gewoon een leuke familiefilm die je moet bekijken zonder al te grote verwachtingen. Op die manier beleef je er een leuke avond aan.

Tanguy 2: le retour

In 2019 breidt Etienne Chatiliez een vervolg aan zijn Tanguy met "Tanguy: le retour". Tanguy keert terug naar zijn ouders nadat zijn relatie is stukgelopen. De miserie begint opnieuw. Met dezelfde acteurs als in Tanguy allemaal een pak ouder.