recensieAnouk - Sad Singalong Songs (recensie cd met o.a. Birds)
Anouk doet de naam van het album eer aan. Sad Singalong Songs zijn verdrietige liedjes over pijn in de liefde en het leven. Hoewel we op eerdere cd's incidenteel een ballad over dit onderwerp tegenkwamen, is het voor het eerst dat Anouk een heel album vult met ballads. Birds kent inmiddels iedereen in Nederland en Europa, aangezien dit het nummer is waarmee Anouk meedeed aan het songfestival. Maar de cd is meer dan een paar goede singles. Het kerkkoor en de vele blazers en strijkers tillen Anouks muziek naar een hoger niveau. De liedjes zijn pareltjes stuk voor stuk en als geheel een juweel van een plaat.
Birds, het nummer waarmee Anouk Nederland vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival, geeft een aardige indicatie van het album. Een sound die Anouk eerder liet horen in een nummer als For Bitter Or Worse wordt nu nog meer aangezet waardoor alle nummers een filmische sfeer krijgen.
Een orkest begeleidt Anouk tijdens haar donkere, soms depressieve, liedjes. De nummers zijn sfeervol en gaan in elkaar over als een geheel zonder eentonig te zijn. Zo eindigt het stevige beginnummer The Rules met het begin van Pretending As Always. Birds eindigt met een specifiek geluid dat doet denken aan een tikkende klok, wat vervolgens overgaat in het nummer The Good Life.
Haar lage stem in de coupletten van
The Good Life in combinatie met het hogere refrein geeft de tekst een extra lading. In de coupletten beschrijft ze de situatie waar ze nu in zit, terwijl ze in de hoge gedeeltes zingt hoe ze verlangt naar de tijd dat het leven leidde waar ze zo naar verlangde.
Anouk
In
Pretending As Always wordt dat effect herhaald. Zo zingt Anouk met haar lage stem dat ze "alleen donkere dagen heeft", terwijl ze in het refrein hoger zingt over haar dromen waarin de zon schijnt.
Haar droom van ware liefde wordt bezongen in
Stardust, waar je in de muziek de strerrenstof of zonnestralen haast terughoort. De mars in
Kill heeft een spannend effect wat aangesterkt wordt door de tekst: "Don't kill that man". Ze verwoordt in het lied haar twijfels over de ware liefde. Dat ze iemand een kans moet geven, want misschien is hij wel de man voor haar, ook al weet ze dat nog niet zeker.
Het St. Johns kerkkoor uit Mälmo is verantwoordelijk voor veel van de sfeervolle koortjes. Ook hebben een aantal Zweedse artiesten backing vocals voor hun rekening genomen: Susanne Johansson, Lars Hallin, Ulf Turesson en Peter Minorsson. Op het nummer Only A Mother zijn Nederlandse achtergrondzangers Lisa Lois, Caroline Dest en Ricardo Burgrust te horen. In het nummer bezingt ze het moederschap en de liefde voor haar kinderen: "My fantasic four".
Symphonica in Rosso
De vele strijkers en blazers tillen de teksten van Anouk naar een hoger niveau.
Anouk laat niet alleen een nieuwe kant van haar muzikaliteit zien, maar tevens een stap verder gezet. De veelal droevige songs zijn van hoge kwaliteit. Sad Singalong Songs maakt indruk en raakt je.
De reeds aangekondigde
Symphonica in Rosso concerten in oktober zullen een gouden greep blijken te zijn, want deze nummers vragen om een orkest dat je meevoert langs de diepe dalen van het leven.
De cd eindigt met het ontroerende The Black Side Of My Mind waarin ze zingt hoe de inktzwarte periode lichter wordt. "The black side of my mind is getting weaker. The black side of my soul is getting white."
Videoclips
De filmische sfeer van de liedjes wordt bevestigd met de vier videoclips die ze in aanloop van de releasedatum van 17 mei naar buiten bracht. De videoclips die zich beter laten omschrijven als mini-films zijn van de hand van regisseur Dana Nechushtan. Elk filmpje met professionele acteurs vertelt een dramatisch verhaal, waarbij de muziek van Anouk het verhaal ondersteunt.
De hoofdrol in de videoclip bij
Birds wordt gespeeld door Igone de Jongh, ballerina bij Het Nationaal Ballet. Zij speelt een ballerina die vervangen wordt en vervolgens zelfmoord pleegt.
Martijn Lakemeier zien we in
The Good Life vluchten voor levensbedreigende situatie, maar dat blijkt tevergeefs te zijn. Monic Hendrickx speelt in
Kill de bedrogen echtgenote. De muziek draagt bij aan een spanning die zich langzaam, maar zeker opbouwt.
Teun Luijkx speelt in
Pretending As Always een man die helemaal los gaat tijdens zijn vrijgezellenfeest met grote gevolgen. Anouk is zelf ook in diverse filmpjes te zien, maar speelt slechts kleine bijrolletjes.
De filmpjes maken de muziek van Anouk nog dramatischer, terwijl de liedjes het verhaal nog sterker maken.
Sad Singalong Songs
De tracklist van Sad Singalong Songs is als volgt:
- The Rules
- Pretending As Always
- Birds
- The Good Life
- Are You Lonely
- Stardust
- Only A Mother
- Kill
- I Don’t know Nothing
- The Black Side of My Mind
Sad Singalong Songs is Anouks tiende studioalbum, maar de eerste cd die uitgebracht wordt op haar eigen platenlabel
Goldilox. Voor het album heeft Anouk wederom samengewerkt met de Zweedse producers Tore Johansson en Martin Gjerstad.
Lees verder