Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2015

In 2015 overlijden de Nederlandse zangers Albert West, Thé Lau, Dimitri van Toren en Armand. Zangers waarvan het repertoire niet met elkaar is te vergelijken. B.B. King (foto) is één van de grootste gitaristen in de wereld van de bluesmuziek terwijl Rod McKuen meer dichter dan zanger is. Orkestleider James Last wordt wel Mister Happy Sound genoemd en trompettist Rein van den Broek combineert in de groep Ekseption rockmuziek en klassieke muziek. Al deze uiteenlopende musici hebben gemeen dat ze in 2015 zijn overleden. Welke nationaal en internationaal bekende en minder bekende zangers, zangeressen, gitaristen, orkestleiders en andere musici zijn nog meer in dat jaar overleden?

Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2015

De Griekse zanger Demis Roussos en de Amerikaanse dichter en zanger Rod McKuen zijn in ons land begin jaren zeventig zeer populair terwijl de commercieel succesvolle jaren van de zangeressen Lesley Gore en Cilla Black dan al verleden tijd zijn. Bluesgitarist B.B. King wordt daarentegen gedurende enkele decennia als één van de grootste bluesartiesten aller tijden beschouwd en dankt Steve Strange zijn bekendheid vooral aan die ene hit uit 1981. Al deze musici hebben gemeen dat ze in 2015 zijn overleden.

Welke bekende maar ook minder bekende zangers, zangeressen, orkestleiders, gitaristen en andere muzikanten uit de populaire en de lichte muziek zijn in 2015 overleden?

Demis Roussos

De in Griekenland geboren Demis Roussos (68 jaar / † 25 januari) breekt in Nederland in 1968 door met de groep Aphrodite’s Child. Tot de grootste hits van het trio behoren Rain and tears en I want to live. Na het uiteenvallen van de groep begint het succes van Roussos als solozanger pas echt. In ons land is hij in 1973 de populairste artiest met vier noteringen in de top 3: Forever and ever, Goodbye my love goodbye en de nummer 1 hits My friend the wind en Schönes Mädchen aus Arcadia.

In Nijkerk bevindt zich sinds juni 2016 een Demis Roussos Museum. Het museum aan de Oude Barneveldseweg is door Emily en Cyril Roussos, de twee kinderen van de zanger, geopend op de dag dat hij zeventig jaar zou zijn geworden.

Rod McKuen

De Amerikaan Rod McKuen (81 jaar / † 29 januari) behoort in de jaren zestig in eigen land tot één van de bestverkopende dichters. Van liedjes van de Franse chansonniers Gilbert Bécaud en Jacques Brel maakt hij Engelse vertalingen. Zelf is McKuen ook actief als zanger. In het najaar van 1971 heeft de man met geblondeerd haar en gymschoenen in ons land twee nummer 1 hits te pakken: het anti-oorlogslied Soldiers who want to be heroes en de live-opname Without a worry in the world. Een jaar later neemt hij met Liesbeth List een Engelstalig album op.

Curtis Lee

Begin jaren zestig heeft de Amerikaanse zanger Curtis Lee (75 jaar / † 8 januari) twee mede door hemzelf geschreven hits die beiden zijn geproduceerd door Phil Spector: Under the moon of love en Pretty little angel eyes. Beide nummers worden in de jaren zeventig met succes opgenomen door de Britse coverband Showaddywaddy. Zonder de verdere inmenging van Spector strandt de carrière van Curtis Lee al snel en belandt hij in de bouwwereld.

Steve Strange

De in Wales geboren Steven John Harington, alias Steve Strange (55 jaar / † 12 februari), is bekend geworden door de new wave band Visage. Deze groep die Strange samen met Rusty Egan opricht heeft in 1981 een hit met Fade to grey; in Nederland een bescheiden hit maar nummer 1 in Duitsland en Zwitserland.

Lesley Gore

De in New York geboren zangeres Lesley Gore (68 jaar / † 16 februari) staat in eigen land in 1963 bovenaan de hitparade met It’s my party (and I’ll cry If I want to). Het lied wordt in de jaren daarna gecoverd door onder meer Bryan Ferry, Dave Stewart & Barbara Gaskin en Amy Winehouse. Na It’s my party volgen nog enkele top 10 hits waarvan You don’t own me bij menig Nederlander bekend in de oren klinkt doordat André Hazes er onder de titel Zeg maar niets meer een Nederlandse versie van maakt.

Chris Rainbow

De Schotse zanger Chris Rainbow (68 jaar / † 22 februari) begint in bandjes als Hope Street en The Dream Police maar is het bekendst door zijn vocale bijdragen op meerdere albums van The Alan Parsons Project. De stem van Rainbow is te horen in onder meer The turn of a friendly card. Onder zijn eigen naam komt hij in ons land in 1977 tot een tipnotering met Living in the world today.

Songwriters

Don Covay
Don Covay (78 jaar / † 31 januari) begint zijn zangcarrière in 1957 in het voorprogramma van Little Richard maar al gauw richt hij zich op componeren. Van zijn hand zijn onder meer Aretha Franklin’s See saw en Chains of fools en Chubby Checker’s Pony time; Etta James en Otis Redding nemen eveneens materiaal van Covay op.

P.F. Sloan
P.F. Sloan (70 jaar / † 15 november) heeft zijn grootste successen halverwege de jaren zestig. The Searchers, Herman’s Hermits, The Turtles, Johnny Rivers en The Mamas & The Papas hebben nummers van Sloan op hun repertoire staan. Zijn ‘finest moment’ bereikt hij als Barry McGuire in 1965 bovenaan de Amerikaanse hitparade staan met het protestlied Eve of destruction.

Allen Toussaint
De Amerikaanse R&B-zanger, producer en componist Allen Toussaint (77 jaar / † 10 november) is van grote invloed geweest in de wereld van de R&B in New Orleans vanaf de jaren vijftig. Bekende composities van Toussaint zijn Working in the coal mine (Sam Cooke), Yes we can can (Pointer Sisters) en Lady Marmalade (Labelle). Toussaint maakte ook gebruik van het pseudoniem Naomi Neville.

Jackie Trent
De naam Jackie Trent (74 jaar / † 21 maart) zal bij weinig Nederlanders bekend in de oren klinken maar deze Britse zangeres en actrice staat in eigen land in 1965 bovenaan de hitparade met Where are you now, afkomstig uit een in Groot-Brittannië populaire televisieserie. Na deze hit heeft ze meer succes als componiste dan als zangeres. Samen met haar man Tony Hatch schrijft ze materiaal voor onder meer Frank Sinatra, Shirley Bassey en Dean Martin.

Percy Sledge

De naam van soul- en gospelzanger Percy Sledge (74 jaar / † 14 april) zal bij de meeste mensen geassocieerd worden met zijn twee grootste hits: de soulballad When a man loves a woman staat in de Verenigde Staten in 1966 op nummer 1 en met het gospelachtig aandoende My special prayer heeft de zanger in Nederland binnen vijf jaar zelfs tweemaal een hit. Hoewel When a man loves a woman op naam staat van Calvin Lewis en Andrew Wright zou het lied door Sledge zijn geschreven. In 1991 bereikt de uitvoering van Michael Bolton in Amerika opnieuw de bovenste positie van de hitparade.

Johnny Kemp

Van de op de Bahama’s geboren Johnny Kemp (55 jaar / † 16 april) worden in de jaren tachtig twee albums uitgebracht. De R&B-zanger heeft met Just got paid een grote hit in 1988. Het nummer krijgt een jaar later een Grammy-nominatie voor ‘Best R&B Song’ maar legt het af tegen Anita Baker’s Giving you the best that I got.

B.B. King

Bluesgitarist, zanger en componist B.B. King (89 jaar / † 14 mei) wordt in 1925 geboren als Riley Ben King. Hij wordt beschouwd als één van de grootste bluesartiesten aller tijden en werkt samen met popartiesten als U2, Eric Clapton en Gary Moore. In 1970 wint King een Grammy Award voor zijn uitvoering van het door Roy Hawkins en Rick Darnell geschreven The thrill is gone.

Ben E. King

Een andere King die overlijdt is Ben E. King (76 jaar / † 30 april). Soulzanger Benjamin Earl King is tussen 1958 en 1960 zanger bij R&B groep The Drifters en het meest bekend geworden door het mede door hemzelf geschreven Stand by me. Het nummer wordt vervolgens onder meer opgenomen door Otis Redding, John Lennon en Maurice White. In King’s oorspronkelijke versie wordt tweemaal de top 10 bereikt: in 1961 en opnieuw in 1986 als het lied wordt gebruikt in de gelijknamige film die is gebaseerd op een novelle van Stephen King.

James Last

De muziek van de Duitse componist en orkestleider James Last (86 jaar / † 9 juni) wordt omschreven als ‘happy party sound’. De als Hans Last geboren leider van het James Last Orkest brengt tussen 1959 en 2011 meer dan 240 albums uit waaronder enkele met een Nederlands thema (onder meer Tulpen uit Amsterdam en James Last op klompen). Tijdens zijn leven heeft Last met zijn orkest wereldwijd naar schatting meer dan 200 miljoen platen weten te verkopen.

Gunther Schuller

De Amerikaanse componist, musicoloog en dirigent Gunther Schuller (89 jaar / † 21 juni) is in ons land verbonden aan de top 10 hit die hij met zijn koor en orkest eind 1976 scoort met Aunt Dinah has blowed the horn. Het lied is afkomstig uit de opera Treemonisha uit 1911 van de Amerikaanse pianist en ragtime-componist Scott Joplin. Aunt Dinah, gekoppeld aan We will rest awhile, wordt op single uitgebracht onder de naam Koor en Orkest Schuller.

Rein van den Broek

Rein van den Broek (69 jaar / † 10 mei) is begin jaren zeventig trompettist in de Nederlandse band Ekseption. De groep met als meest opvallende lid toetsenist Rick van der Linden wordt bekend vanwege hun rockmuziek waarin arrangementen van klassieke werken van onder meer Beethoven, Bach en Gershwin zijn verwerkt. Na het uiteenvallen van de groep maakt Van den Broek samen met Van der Linden klassiek getinte muziek onder de naam Cum Laude. De overbekende begintune van Radio Tour de France, Trumpet cross, is een compositie van Van den Broek.

Dimitri van Toren

Kleinkunstenaar en zanger Dimitri van Toren (74 jaar / † 21 mei) is bij het grote publiek bekend van zijn twee grote hits uit 1973: Een lied voor kinderen en Hé kom aan dat oorspronkelijk uit 1966 stamt. Van Toren, die een aantal jaren in India heeft gewoond, brengt tot 1989 twintig albums uit met veelal filosofische teksten.

Albert West

Albert Westelaken (65 jaar / † 4 juni) is zanger bij de Brabantse groep The Shuffles die in 1969 bijna op nummer 1 in de Nederlandse Top 40 komt met de debuutsingle Cha-la-la, I need you. Na enkele kleinere successen met de groep kiest Albert West in 1972 voor een solocarrière die wordt gekenmerkt door covers van voornamelijk Amerikaanse zangers. Ginny come lately, oorspronkelijk van Brian Hyland, is in 1973 daarvan het eerste resultaat met zelfs succes in Duitsland en Oostenrijk. West overlijdt aan de gevolgen van een aanrijding.

Drs. P

Heinz Hermann Polzer (95 jaar / † 13 juni), alias Drs. P, is componist, dichter, cabaretier en ook zanger. Als zanger staat de in Zwitserland geboren tekstschrijver tweemaal in de Nederlandse Top 40: in 1973 met Veerpont en een jaar later met De dodenrit. In 1987 raakt een ander nummer van Polzer bij het grote publiek bekend; Knolraap en lof, schorseneren en prei dient als themamuziek bij een televisieserie over tuinieren en het kweken van groenten. De artiestennaam van de veelzijdige kunstenaar is bedacht door Willem Duys.

Thé Lau

Thé Lau (62 jaar / † 23 juni) is een Nederlandse muzikant en tekstschrijver die bij het grote publiek bekend is als frontman van de Nederlandstalige rockgroep The Scene. Lau is verantwoordelijk voor de veelal poëtische teksten van de groep die begin jaren negentig doorbreekt met de nummers Blauw, Iedereen is van de wereld en Open. In 2013 wordt bekendgemaakt dat de zanger keelkanker heeft. Met zijn groep geeft hij verschillende afscheidsconcerten en in maart 2015, drie maanden voor zijn overlijden, ontvangt Thé Lau een Edison voor zijn gehele oeuvre.

Gitaristen

Sam Andrew
Sam Andrew (73 jaar / † 12 februari) is gitarist en mede-oprichter van Big Brother and the Holding Company. De groep dankt zijn bekendheid vooral aan de samenwerking met Janis Joplin.

Jørgen Ingmann
De Deense gitarist Jørgen Ingmann (89 jaar / † 21 maart) heeft in 1961 een nummer 2 hit in Amerika met zijn uitvoering van Apache van The Shadows. In 1963 wint hij samen met zijn vrouw Grenthe Ingmann voor Denemarken het Eurovisie Songfestival met Dansevise.

Jim McCann
Jim McCann (70 jaar / † 5 maart) is van 1974 tot en met 1979 lid van de Ierse folkgroep The Dubliners. Tijdens het 40-jarig bestaan van de groep in 2002 gaat McCann opnieuw met de andere leden op toernee.

Daevid Allen
De Australische musicus Daevid Allen (77 jaar / † 13 maart) is in 1966 mede-oprichter van de psychedelische muziekgroep Soft Machine. Een jaar later stapt Allen op en richt een andere psychedelische jazzrockgroep op, genaamd Gong.

Andy Fraser
Andy Fraser (62 jaar / † 16 maart) is pas vijftien jaar als hij gitarist wordt bij John Mayall & The Bluesbreakers. Vervolgens is hij met zanger Paul Rodgers gitarist in de groep Free. Fraser’s bekendste composities zijn All right now en Every kinda people waarmee Robert Palmer in 1978 in Amerika een hit heeft.

Dave Ball
Dave Ball (65 jaar / † 1 april) is in 1972 gitarist bij Procol Harum ten tijde van hun fameuze live-album Procol Harum Live with the Edmonton Symphony Orchestra. Tijdens de opnames van het album Grand hotel een jaar later verlaat hij de groep.

Gary Richrath
De Amerikaanse gitarist Gary Richrath (65 jaar / † 13 september) is gitarist en componist in rockgroep REO Speedwagon. In Nederland heeft de band in 1981 twee hits: Don’t let him go van de hand van Richrath en de signature song van de groep Keep on loving you, geschreven door zanger Kevin Cronin.

Lynn Anderson

De naam van countryzangeres Lynn Anderson (67 jaar / † 30 juli) blijft verbonden aan Rose garden, haar enige echte hit in Nederland. Het door Joe South geschreven (I never promised you a) Rose garden bereikt in de lente van 1971 een tweede plaats. De Canadese synthpop band Kon Kan gebruikt in 1989 een sample van Anderson’s nummer onder de titel I beg your pardon. Deze versie komt in ons land tot een derde plaats.

Val Doonican / Ronnie Carroll

Val Doonican (88 jaar / † 1 juli) is een Ierse en Ronnie Carroll (80 jaar / † 13 april) een Noord-Ierse zanger. Beiden hebben vooral succes gekend in Groot-Brittannië. Doonican staat tussen 1964 en 1966 vijf maal in de top 10. Vervolgens heeft hij maar liefst twintig jaar een naar zichzelf genoemde Britse televisieshow waarin hij gasten ontvangt en liedjes zingt.

Carroll’s succesjaren als zanger liggen tussen 1956 en 1963. Hij is de enige zanger die Groot-Brittannië twee jaar achter elkaar vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival.

Cilla Black

In de vroege jaren zestig wordt de Britse zangeres Cilla Black (72 jaar / † 1 augustus) in The Cavern Club in Liverpool begeleid door The Beatles. In 1964 staat ze bovenaan de Britse hitparade met Anyone who had a heart en You’re my world. Cill Black overlijdt in het Spaanse Malaga aan de gevolgen van een val. Een dag na haar begrafenis staat het verzamelalbum The very best of Cilla Black op de eerste plaats van de Britse albumlijst, iets wat tijdens haar leven niet is gelukt.

Billy Joe Royal

De twee bekendste nummers van de Amerikaanse pop- en countryzanger Billy Joe Royal (73 jaar / † 6 oktober) zijn Down in the boondocks en Hush, beiden in de jaren zestig geschreven door Joe South. Daarna wordt het hitsucces minder en treedt Royal regelmatig op in Las Vegas. In de jaren tachtig stapt hij over op countrymuziek.

Jim Diamond

In Nederland leren we de in Glasgow geboren Jim Diamond (64 jaar / † 8 oktober) kennen als zanger van het trio Ph.D. Samen met Tony Hymas en Simon Phillips staat Diamond begin 1982 op nummer 1 met I won’t let you down, de enige hit van de groep. Na het uiteenvallen van Ph.D. start Jim Diamond een solocarrière die hem drie jaar later bijna opnieuw een toppositie oplevert; I should have known better bereikt in ons land een tweede plaats.

Zangers en zangeressen in groepen

Stevie Wright
De Australiër van Britse afkomst Stevie Wright (68 jaar / † 27 december) is in de tweede helft van de jaren zestig zanger van The Easybeats. Friday on my mind haalt de eerste plaats in de Nederlandse Top 40 terwijl het refrein van opvolger Hello, how are you in de jaren tachtig regelmatig is te horen in televisiereclames van winkelketen en kledingwarenhuis Peek & Cloppenburg.

William Guest
William Guest (74 jaar / † 24 december) is de neef van zangeres Gladys Knight en als R&B- en soulzanger het bekendst als één van de drie Pips tijdens de hele carrière van 1952 tot 1989 van de soul- en familiegroep Gladys Knight & The Pips.

Diane Charlemagne
Diane Charlemagne (51 jaar / † 28 oktober) is leadzangeres van de Urban Cookie Collective. Eind 1993 heeft deze dance-act in ons land een nummer 1 hit met The key the secret.

Errol Brown
De op Jamaica geboren Errol Brown (71 jaar / † 6 mei) is zanger en componist van Hot Chocolate. Deze soulband (met tevens enkele blanke leden) scoort in Nederland tussen 1974 en 1983 dertien hits waarvan Emma, You sexy thing, Every 1’s a winner, Girl crazy en It started with a kiss de grootste zijn.

Cory Wells
Cory Wells (74 jaar / † 20 oktober) is één van de drie zangers in de Amerikaanse groep Three Dog Night. Wells is te horen in de nummer 1 hit uit 1970 Mama told me (not to come), een compositie van Randy Newman.

Scott Weiland
De stem van de Amerikaanse rockzanger Scott Weiland (48 jaar / † 3 december) is onder meer te horen op werk van grungeband Stone Temple Pilots en Velvet Revolver. Plush uit 1992 is in Nederland de enige hit voor Stone Temple Pilots,

Lemmy Kilmister
Lemmy Kilmister (70 jaar / † 28 december) is frontman van de Britse metalband Motörhead. De groep is het meest bekend door het uit 1980 stammende Ace of spades dat in de 2016-versie van de NPO Radio 2 Top 2000 op een 156e plek is geëindigd.

Armand

De werkelijke naam van protestzanger Armand (69 jaar / † 19 november) is Herman George van Loenhout. Hij breekt in 1967 door met Ben ik te min, een maatschappijkritisch lied waaraan hij de rest van zijn carrière vast blijft zitten. Van Armand, die vermaard was om zijn cannabisgebruik en nooit afstand heeft gedaan van zijn hippiedenkbeelden, is in november 2016 de biografie ‘Armand. En nou ik’ verschenen.

Guru Josh

De Engelse danceproducer Guru Josh (51 jaar / † 28 december) is bekend door die ene hit: Infinity. In 1990 staat de als Paul Walden geboren muzikant met het nummer hoog genoteerd in diverse Europese landen waaronder Nederland. Daarna duurt het tot 2008 voordat zijn naam opnieuw in de hitlijsten verschijnt. Een remix van hetzelfde nummer komt als Infinity 2008 tot nummer 1 in de Nederlandse Single Top 100.

Natalie Cole

Op de laatste dag van 2015 overlijdt Natalie Cole (65 jaar). De zangeres is een dochter van jazzzanger Nat King Cole en vanaf jonge leeftijd gewend beroemde muzikanten thuis aan te treffen. Niet geheel verwonderlijk treedt ze in de voetsporen van haar beroemde vader. In 1975 verschijnt haar eerste album met daarop de hit This will be waarmee ze een jaar later een Grammy Award wint. Tussen 1976 en 2009 mag Cole in totaal negen Grammy’s mee naar huis nemen. De meest opvallende van deze prijzen is die voor ‘Album of the year’ in 1992; Unforgettable… with love bevat covers van bekende nummers van haar vader, inclusief het virtuele duet Unforgettable.

Lees verder

• Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2020
• Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2019
• Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2018
• Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2017
• Overleden zangers, zangeressen en muzikanten in 2016